‘Ja, ik vind het nog steeds tof hier en ik houd mijn doel voor ogen: mechanieker worden van tractoren met rupsbanden!’

‘Ja, ik vind het nog steeds tof hier en ik houd mijn doel voor ogen: mechanieker worden van tractoren met rupsbanden!’

Naast Brent, is Joris de andere leerling van Campus Zenit die meewerkt aan Talent in Beeld. En waar Brent nog wat moet wennen aan de aandacht, zijn schijnwerpers voor Joris bijna de normaalste zaak van de wereld. Hij laat zich interviewen en fotograferen met het grootste gemak. Alsof hij nooit anders deed.

‘Mijn papa en moeke fotograferen allebei en ik heb al vaak voor hen geposeerd’, zegt hij. ‘Vooral mijn grootmoeder is veel met fotografie bezig, doet zelfs mee aan wedstrijden. Allé, nu iets minder dan vroeger, maar toch, poseren voor een foto voelt nog steeds heel normaal voor mij.’

Diezelfde rust heeft Joris ook naar zijn schoolwerk toe. Hij vermoedt dat hij wel kerstexamens heeft, maar helemaal zeker is hij daar niet van. Zenuwen of spanning kent Joris amper. Hij neemt de dingen zoals ze zijn.

‘Ik maak me bijna nooit zorgen over iets. Dat heeft ook geen zin, ik zie wel wat er komt’, verklaart hij. ‘En ja, ik geef ook toe dat ik soms wat afwezig kan zijn, wat in gedachten verzonken ben, waardoor ik niet altijd alles hoor.’ geeft hij toe.

Ik vraag hem of hij het nog naar zijn zin heeft op school. Joris is namelijk vrij nieuw op de Talentenschool. Dit is zijn eerste schooljaar. Hij antwoordt bevestigend: ‘Ja, ik vind het nog steeds tof hier en ik houd mijn doel voor ogen: mechanieker worden van tractoren met rupsbanden!’

Joris, of je nu examens hebt of niet … in elk geval veel succes bij alles wat je doet en tot de volgende keer!
Katya