Ik ontmoet Zitta in het ‘t Stoktshof, een klassevol schoolrestaurant, waar ze al sinds het 5de middelbaar wekelijks aan de slag is en waar ze heel veel heeft geleerd.
‘Het Stoktshof is echt een begrip in Turnhout en de plaatsen zijn heel snel bezet. Meestal is alles in september al volgeboekt voor het hele schooljaar.’
Telkens ik Zitta ontmoet, denk ik een beetje nostalgisch terug aan mijn eigen jeugd. Ik weet nog precies hoe dat voelt, om op de drempel te staan van het werkende leven. Verwachtingsvol, maar toch ook een beetje met een gemengd gevoel. Een nieuwe fase betekent ook afscheid nemen.
‘Ik heb het niet moeilijk met het afscheid van de school, maar ik ga mijn tijd hier nooit vergeten.’, zegt Zitta. ‘Als ik een topmoment moet uitkiezen, kies ik voor de koffiewedstrijd in Brugge waaraan ik vorig jaar mocht deelnemen. Wekenlang heb ik hiervoor geoefend. Ik moest niet alleen de perfecte espresso en cappuccino leren maken, maar moest ook alle soorten koffie van smaak kunnen herkennen. Niet eenvoudig als je zelf geen koffie lust!’ schatert ze.
Of er een gerecht is dat zo in haar vingers zit dat ze het nooit zal vergeten, vraag ik haar. Zonder twijfel klinkt het: ‘Javanais’!
‘In het vierde middelbaar moesten wij elke, maar dan ook elke maandag Javanais maken. Dat diende als koffiegarnituur op school, dus het was echt noodzakelijk dat we die maakten. Ik denk dat ik blindelings Javanais maak. Wat natuurlijk mooi meegenomen is, hé!’ lacht Zitta.
